شکر نعمت و جبر

شکر نعمت و جبر محمدامین مروتی مولانا در دفتر اول می گوید شکر نعمت، استفاده بهینه از آن در عمل است. شکر نعمت در عمل ما متجلی می شود. جبر کاهلانه، انکار نعمت است. شکر نعمت، مستلزم تلاش و کوشش است. توکل هم بادی در عین فعالیت باشد: سعی، شکر نعمت قدرت بود جبر تو، انکار آن نعمت بود شکر قدرت، قدرتت افزون کند جبر، نعمت از کفت بیرون کند این قدر عقلی که داری گم شود سر که عقل از وی بپرد، دم شود زانک بی‌شکری بود شوم و شنار 1 می‌برد بی‌شکر را در قعر نار گر توکل می‌کنی

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها